0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bizler de bir vakitler çocuktuk, hayallerinden yokluklara yama yapan.
Yağmur kış kıyamet. Doksanlı yıllar. Kozan da Sabaha karşı, Andıl ayazına aldırmadan babam Gö Osmanla beraber, Şimdiki gibi olan yollarda, çamura bata çıka, çarşıya gidiyoruz.
Ellerim donmuş. Babamdan yalvar yakar deri eldiven istiyorum. Akbaş Enver abinin tablasında görmüşüm. Simsiyah, fiyakalı, parlak eldivenler. İlle de benim de olsun…
Babam duruyor yolun ortasında. Ben “Kızacak mı bana?” diye düşünürken, o elimi alıp üç yerinden yamalı ceketinin cebine sokuyor ve “İnsan eldivensizlikten değil, sevgisizlikten üşür.” diyor. İşte, bu da benim ilk hayat dersimlerimden biri oluyor. O gün bugündür, ne zaman ellerim üşüse, sevdiğim birine sarılırım.
Ten teni ısıtmalı, ten tene iyi gelmeli. Yoksa şu hayatımıza doldurduğumuz ıvır zıvır eşyalar bizi kandırmaktan başka bir işe yaramıyor. Bir işe
yaramayan ıvır zıvır insanlar gibi…

KOZANLI

Bakale deyip söze başlar
Allah’ına gurban olur dağlar taşlar..
Içcık küfür etse de nezih, müstesna, zarif, beyefendi bir adamdır
Yaz kış tarlada çalışır
O misilli gençlikleri ariye gider
Acemiliğime geldi deyip
Bir daha yaşamak isterler..
Gerekirse aç gezer ama şık gezer
Uyanıktır askerde en arazi işleri kapar
Gündüz Hadise, gece Müslüm dinler
Kenar mahallede berduş,
Saimbeyli caddesinde can kuştur
Sinemaya tek girse de, yek çıkmaz
Yaşlandıkça gençleşir
Yediği kebaptan, tuttuğu takımdan
Ve sevdiği kadından vazgeçmez
Tesbihi sallamak yerine
Hakkını vererek çeker
Geliyorum dediğinde gelir
Gidiyorum dedi mi kralı durduramaz gider
Nereye giderse gitsin
Kozan ı över
İsterse dünyanın bir ucuna,
İsterse fizana gitse de
Elbet bir gün
Kozan a döner…
: Günün sözü:
“Denildiği kadar;
OKUMAYAN bir toplum değiliz tabii ki..!
Erkekler bildiğini okuyor..!
Kadınlar da onların canına okuyor…!”